Hvað bætir sjúklingatrygging?

Skilyrði er að heilsutjón sjúklings megi að öllum líkindum rekja til einhverra af fjórum tilgreindum atvikum:

• Ætla má að komast hefði mátt hjá tjóni ef rannsókn eða meðferð við þær aðstæður sem um ræðir hefði verið hagað eins vel og unnt hefði verið og í samræmi við þekkingu og reynslu á viðkomandi sviði.
• Tjón hlýst af bilun eða galla í tæki, áhöldum eða öðrum búnaði sem notaður er við rannsókn eða sjúkdómsmeðferð.
• Mat sem síðar er gert leiðir í ljós að komast hefði mátt hjá tjóni með því að beita annarri meðferðaraðferð eða -tækni sem völ var á og hefði frá læknisfræðilegu sjónarmiði gert sama gagn við meðferð sjúklings.
• Um er að ræða fylgikvilla meðferðar sem er tiltölulega sjaldgæfur og alvarlegur miðað við grunnsjúkdóm og tjónið er meira en svo að sanngjarnt sé að sjúklingur þoli það bótalaust. Við mat á þessu skal annars vegar líta til þess hve tjón er mikið og hins vegar til sjúkdóms og heilsufars sjúklings að öðru leyti. Þá skal taka mið af því hvort algengt er að tjón verði af meðferð eins og þeirri sem sjúklingur gekkst undir og hvort eða að hve miklu leyti gera mátti ráð fyrir að hætta væri á slíku tjóni og er miðað við að fylgikvillinn verði að koma fyrir sjaldnar en í 1-2% tilfella.

Vegna heilsutjóns sem fellur undir eldra ákvæði í lögum um almannatryggingar greiðist:

• Nauðsynleg sjúkrahjálp. Meðal annars fyrir læknishjálp, sjúkraþjálfun, lyf og fleira.
  
• Slysadagpeningar frá og með 8. degi eftir atvikið (sé sjúklingur ekki á launaskrá) og hafi sjúklingur verið óvinnufær í minnst 10 daga.
• Örorkubætur, ef varanleg örorka er metin meira en 10%.

Þó er ekki heimilt að greiða dagpeninga eða sjúkrahjálp lengra en tvö ár aftur í tímann frá því að Sjúkratryggingum Íslands barst tilkynning um atburðinn.

• Tilvísun Skaðabótalög nr. 50/1993
  
• Tilvísun Lög um almannatryggingar nr. 100/2007. 4. kafli